● Pierwotny drewniany istniał w 1299, a wzmiankowany jako parafialny już w 1447 r. W 1578 – 1629 zamieniony na zbór protestancki złączony w jedną parafię z kościołem w Toszku, a od 1661 z kościołem w Wiśniczach. Od 1925 ponownie samoistna parafia. Ten obecny kościół późno-gotycki wybudowano około 1500 r. odnowiony w 1698 r. wtedy to pokryto sufit deskami przez Franciszka Pilarczyka z Prószkowa (pow. Opolski) otoczony murem z kamienia łamanego (łupanego) otynkowany w 1912 i 1952. Prezbiterium na rzucie zbliżonym do kwadratu, przy nim od północy zakrystia z przedsionkiem, nad zakrystią loża kolatorska, zapewne z XVIII wieku otwarta do wnętrza przeźroczem o łuku koszowym. Pod prezbiterium krypta grobowa. Nawa prostokątna i wyższa od prezbiterium, zapewne przekształcona w czasie odnowienia około 1822, od zachodu kwadratowa wieża z kruchtą w przyziemiu neogotycka, prozpoczęta w 1822 w miejscu pierwotnej, odbudowana po zawaleniu się w 1828 roku. Sklepienia w prezbiterium w typie krzyżowego z zatartymi szwami, w zakrystii krzyżowo-kolebkowe. W nawie sufit z wydatnymi fasetami, zapewne zmienione w 1822 r. Chór muzyczny murowany w 1881 r.

 

Okna uprzednio zamknięte półkoliście, obecnie ostrołukowym w uskokowych obramieniach, w nawie powiększone.

 

Dachy kryte dachówką, od 1928 r. gątem, dwuspadowy dach prezbiterium przechodzący na zakrystię, wieżyczka na sygnaturkę ośmioboczna, zwieńczona piramidalnie.

 

Wieża o trzech kondygnacjach, z nich górna zwężona nieznacznym uskokiem, okna i wnęki ostrołukowe, w środkowej kondygnacji okrągłe, szerokie w uskokowych obramieniach. Hetch wieży ośmioboczny, piramidowy, kryty dachówką.

 

Dzwi: 1. z zakrystii do przedsionka okute, późnogotyckie 1500 ze skośną kratownicą z listew, z rozetami. 2 + 3. do nawy z pod wieży i od południa klepkowe z rutabami, zapewnie około 1828.

 

Polichromia wnętrze wykonane przez malarza Denke z Bytomia 1958.

 

Ołtarze: 1. główny barokowy z przed 1679 r. wg. Napisu na odwrocie „wystawił” ołtarz 1681 Wojciech Kłockowicz z Gliwic dwukondygnacyjny o dekoracji chrząstkowo-matzowinary z rzeżbami: św. Mikołaja, Augustyny, Barbary, Katarzyny Aleksandryjskiej oraz Chrystusa Zmartwychstałego i aniołówe w zwieńczeniu.

 

Obrazy: Zwiastowanie (przemalowany) oraz św. Anna nauczająca Matkę Boską i św. Joachima koniec XVII wieku w zwięczeniu.

 

Tabernakulum: z 1855 r. z wcześniejszą dekoracją chrzstkową.

 

Ołtarze boczne: późnobarokowe o dekoracji akantorej 1720-30, z rzeźbami aniołów: 2 lewy z rzeźbą św. Michała Arch. w zwieńczeniu. 3 prawy z rzeźbą Anioła Stróża z dzieckiem w zwieńczeniu i obrazami: św. Piotra i Pawła, obrazie barokowym św. Rodziny zapewnie przemalowanym około połowy XIX w. (w zwięczeniu).

 

Ambona: 1855 r.

 

Chrzcielnica późnobarokowa XVIII w. z czarną w kształcie muszli dzwiganą przez rzeźbę chłopca: pokrywa 1855 r.

Organy wykonane przez Organomistrza Volkmanna z Gliwic 1822 r.

 

Tekst: ks. Zygfryd Pluta

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

​